Dvije godine od izbora i dvije pale vlade

Crna Gora drugu godišnjicu od parlamentarnih izbora dočekuje bez izvršne vlasti i sa nikad većom političkom krizom, zbog čega su vanredni parlamentarni izbori sve izvjesnija opcija.

Mnogi su izbore od 30. avgusta 2020. godine proglasili istorijskim, jer su u pitanju bili prvi izbori od uvođenje višestranačkog sistema u Crnoj Gori na kojima se većina građana izjasnila za smjenu dotadašnje vlasti. Početnu euforiju ubrzo su zamijenile kalkulacije i političke igre o sastavu prve post DPS Vlade. Nosilac liste koalicija „Za budućnost Crne Gore“ Zdravko Krivokapić zvanično je 8. oktobra postao mandatar za sastav Vlade, a nova izvršna vlast izabrana je skoro dva mjeseca kasnije, odnosno 4. decembra.

Razlog tome je što je mandatar Krivokapić imao nekoliko varijanti sastava nove izvršne vlasti – prvo je egzistirala ponuda o stranačkoj Vladi, potom je lansiran predlog o ekspertskoj Vladi, da bi na kraju bio izglasan model ekspertsko-političke Vlade, s tim što je jedino građanski pokret URA bio direktno uključen u sastav Krivokapićevog kabineta.

Očekivanja građana od prve ne-DPS Vlade bila su velika – kako po pitanju primjene vladavine prava, tako i sprovođenja reformi. Iako je premijer Krivokapić tražio, ne uobičajenih 100, već 200 dana za svoju Vladu, on je bio prvi koji je prekršio taj princip, jer je prije isteka tog roka predložio smjenu ministra pravde Vladimira Leposavića, za šta je dobio podršku poslanika bivše vlasti u parlament.

Uprkos tome što je izabran na talasu litija, premijer Krivokapić nije potpisao Temeljni ugovor sa Srpskom pravoslavnom crkvom, a njegov mandat obilježili su i nikad gori odnosi sa zvaničnim Beogradom.

Zbog toga je Krivokapićeva Vlada ubrzano gubila podršku u parlamentu, a nije prihvaćena opcija rekonstrukcije koju su nudili Demokratski front i Demokrate.

Kriza Vlade kulminirala je početkom februara kada je 4. februara, glasovima Građanskog pokreta URA i stranaka bivše vlasti, izglasano nepovjerenje Krivokapićevoj vladi, a tri dana kasnije Aleksa Bečić je smijenjen sa funkcije predsjednika Skupštine Crne Gore.

Potom su ponovo na scenu stupili politički pregovori i novi dogovori, koji su rezultirali formiranjem manjinske Vlade na čelu sa dotadašnjim vicepremijerom Dritanom Abazovićem. U manjinskoj Vladi ministre su delegirali Građanski pokret URA, Socijalistička narodna partija, Bošnjačka stranka, Socijaldemokratska partija i albanske nacionalne partije, a podršku u parlamentu dala im je Demokratska partija socijalista, pa je Crna Gora 28. aprila dobila 43. Vladu.