Preminuo umirovljeni Vladika Atanasije

Preminuo je umirovljeni episkop zahumsko-hercegovački Atanasije nakon borbe sa virusom korona, potvrđeno je iz bolnice u Trebinju. Vest o smrti objavljena je i na sajtu Mitropolije zahumsko-hercegovačke.

Umirovljeni episkop zahumsko-hercegovački Atanasije Jevtić, koji je večeras preminuo u bolnici u Trebinju, ostavio je neizbrisiv trag u Srpskoj pravoslavnoj crkvi svojom duhovnošću i kao autor brojnih knjiga, studija, beseda objavljenih na više stranih jezika, a njegovi radovi zalaze u sve periode istorije Crkve.

Episkop Atanasije Jevtić rođen je u selu Brdarici, u šabačko-valjevskom kraju, 8. januara 1938. godine. Bogosloviju je završio u Beogradu 1958. godine u generaciji sa blažnopočivšim mitropolitom Amfilohijem, te episkopom Lavrentijem.

Po završetku bogoslovije upisao je Bogoslovski fakultet u Beogradu, ali je pozvan na odsluženje dvogodišnjeg vojnog roka u Podgorici i na Kosovu i Metohiji.

Zamonašio se po povratku iz vojske u manastiru Pustinji kod Valjeva 3. decembra 1960. godine, navedeno je na sajtu Eparhije zahumsko-hercegovačke i primorske.

Kao sabrat manastira Tronoše kod Loznice nastavio je i završio studije na Bogoslovskom fakultetu u Beogradu u junu 1963. godine.

Na Bogojavljenje 1961. godine, za vreme studija, rukopoložen je u čin jerođakona, a na Uspenje Presvete Bogorodice u sveštenički čin.

U februaru 1964. godine odlazi na Teološku akademiju na Halku (Turska), gdje je ostao do juna iste godine, a potom je prešao na Teološki fakultet u Atini i tu je odbranio doktorsku tezu iz dogmatike o temi „Eklsiologija apostola Pavla po Svetom Jovanu Zlatoustom“.

Ostao je četiri godine u Atini gde je služio kao parohijski sveštenik u atinskoj Ruskoj crkvi.

Onda je prešao u Pariz na Bogoslovski institut Svetog Sergija, radi produžetka daljih bogoslovskih studija i izučavanja francuskog jezika. Posle provedene jedne godine izabran je za profesora na Institutu. I tamo je ostao četiri godine.

Od 1972. godine po povratku iz Pariza, niz godina je na Bogoslovskom fakultetu u Beogradu predavao Istoriju hrišćanske crkve, neko vreme Istoriju srpske crkve, a 1987. izabran je za redovnog profesora Patrologije. Biran je za dekana Bogoslovskog fakulteta u periodu 1980-1981. i 1990-1991. godine.

U tom periodu rada na Fakultetu objavio je oko dve stotine naučnih radova. Tada počinje da izlazi njegovo delo „Patrologija“.